പഴയ കവിതകളുടെ ഇടയിൽനിന്നു ഇതാ ഒന്നുകൂടി ; ഹെറിക്കിന്റെ ഒരു പ്രണയകവിത.

കവിത:ആന്തിയയോട്  
പരിഭാഷ:രാമചന്ദ്രൻ.

"ജീവിക്കെ" ന്നരുളിയാൽ ജീവിക്കാം;അതുമല്ല  
"പ്രേമിക്കെ"ന്നാണെന്കി,ലെൻ ഹൃദയം നിനക്കേകാം.                                                                      
സ്വച്ഛ ,നിർമല,മതിശുദ്ധ ,മക്ളിഷ്ടം മമ
ഹൃത്തത് നിനക്കേകാമോമനേ ,മടിയില്ല!
നിത്യവുമത് നിന്റെയരികേ വർത്തിക്കാൻ നീ
യിച്ഛചിക്കിലതുപോലെ   നിന്നിഷ്ടം നടപ്പാക്കാം .
മുറ്റുമതല്ലാ; നീറിപ്പുകയട്ടെയെന്നോ നിൻ  
നിശ്ചയ?-മതുമനുസരിക്കാം നിനക്കായി.
കരയാൻ പറയുമ്പോൾ കരയാം,നൈരാശ്യത്തി  -
ന്നിരയാക്കുമെന്നാകിലതുമങ്ങിനെയാട്ടെ !
കാണുവാനെനിക്കുണ്ട് കണ്ണുകൾ ര, ണ്ടായവ   
കേഴുവാൻ മടിക്കില്ലെന്നോമലാളിനുവേണ്ടി.  
മരിക്കാനെന്നോടു നീ യാവശ്യപ്പെടുന്നാകി-  
ലതിനും സന്നദ്ധൻ ഞാൻ ;-സ്ഥിരമീയനുരാഗം. 
പ്രാണനാണ്‌ നീ ,പ്രാണസഖി ,യെൻ ഹൃദയം നീ
യാണ്; എന്തിനേറെ ,യീകണ്കളും നിന്റേതല്ലോ .
നിന്നാജ്ഞാനുവർത്തിയെൻ മേനിയിതാകെ ;ക്കൽപ്പി-
ച്ചെന്നാൽ ജീവിക്കാം; മൃത്യു വരിക്കാം ;യഥേഷ്ടം ഞാൻ .